- نام لاتین: spironolactone
- نام فارسی: پاسپیرونولاکتون
- مصرف در حاملگی: D
- گروه درمانی – دارویی: دیورتیک نگهدارنده پتاسیم ، کاهنده فشـار خون، تشـخیص هیپر آلدوسترونیسم اولیه، ضد هیپوکالمی
اشکال دارویی:
F.C. Tab: 25mg
Scored F.C. Tab: 100mg
فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانسیم اثر:
آنتاگونیست رقابتی آلدوسترون، افزایش دفع آب و سدیم و کاهش دفع پتاسیم، جذب سریع گوارشی، PB %٩٠، متابولیت‌های مهم دارو: ٧ آلفا -تیومتیل اسپیرولاکتون و کانرنون (Canrcnonc) دفع‌کلیوی و تا حدودی مدفوعی، عبور از سد جفتی و توزیع در داخل شیر، مدت اثر ٣-٢ روز، اوج اثر ٣-٢ روز، شروع اثر یک تا دو روز.
مصرف برحسب اندیکاسیون:
- ادم ناشی از CHF ، سیروز کبدی، سندروم نفروتیک و آسیت ناشی از بدخیمی
- تشخیص هپیرآلدوسترونیسم اولیه
- هیپرتانسیون اولیه
- هپیوکالمی ناشی از داروهای دیورتیک
- هیرسوتیسم خانم‌ها
- بیماری پلی‌کیستیک تخمدان
- سندرم پـیش از قاعدگی
- درمان‌کوتاه مدت بلوغ زودرس مردانه فامیلی
- درمان‌کوتاه مدت آکنه ولگاریس
- درمان سندرم بارتر
- پیشگیری از فلج دوره‌ای هپیوکالمیک
- پیشگیری از بیماری حاد ارتفاع
- اثر احتمالی در درمان دیس پلازی برونکوپولمونر شیرخواران
تداخلات مهم:
دارویی:
- خطر بروز هیپرکالمی شدید در مـصرف هـمزمان ACEI ها، ایـندومتاسین، سـایر مدرهای نگـهدارنده پتاسیم و مکمل‌های پتاسیمی.
- کاهش اثر مدری اسپیرونولاکتون در مـصرف آسـپیرین.
- احتمال بروز مسمومیت با دیگوکسین در مصرف همزمان آن.
- کاهش اثـر ضد انـعقادی وارفـارین.
- کاهش تاثیر نور اپی‌نفرین.
آزمایشگاهی:
- تداخل با آزمون رادیوایمونواسی دیگوکسین
- افزایش موقت BUN
موارد منع مصرف و احتیاط:
منع مصرف: آنوری، نارسایی حاد یا پیشرونده کلیوی، هیپرکالمی.
احتیاط: اختلال آب و الکترولیت، اختلال عملکرد کلیوی، بیماری کبدی، دوره بارداری و شیردهی.
عوارض جانبی:
شایع‌ترین: ندارد.
مهمترین: هیپرکالمی، آگرانولوسیتوز، آنافیلاکسی
سایر عوارض: سردرد، خواب‌آلودگی، لتارژی، گیجی، آتاکسی، اسهال، خون ریزی معده، زخم GI،کرامپ گوارشی، گاستریت، تهوع، افزایش موقت BUN ، ایـمپو تنسی، اخـتلال در قاعدگی زنـان، هـیپوناترمی، اسیدوز خفیف ،کهیر، پرمویی، ضایعات ماکولوپاپولر، دهیدراسیون، ژنیکوماستی، درد سینه‌ها، تب دارویی، آمنوره.
مصرف در بارداری و شیر دهی:
تجویز با احتیاط و تنها در صورت نیاز.
مسمومیت و درمان:
موردی گزارش نشده.
توجهات پزشکی – پرستاری ، آموزش بیمار – خانواده:
- ایجاد حداکثر پاسخ درمانی ضد فشار گاهی تا ٢ هفته.
- کنترل مرتب سطح الکـترولیت، مـیزان ادرار، میزان مایعات دریافتی، وزن و فشارخون بیمار.
- احتمال ایجاد هیپوناترمی به ویژه در مصرف بـا مدرهای شیر.
- مصرف دارو صبح ها همراه با غذا.