عوارض و موارد مصرف متفوربایوکس (متفورمین)
وقتی قند خون بسیار زیاد است، مصرف قرص متفوربایوکس همراه با نوعی آنتی بیوتیک موسوم به سولفونیل اوره یا با انسولین به کاهش آن کمک می کند و باعث می شود تا غذایی که مصرف می شود، در سلو ل ها به درستی تبدیل به انرژی شود.
بسیاری از افراد می توانند با رعایت رژیم غذایی صحیح و ورزش، دیابت نوع دوم را کنترل کنند. بیماران مبتلا به دیابت، فقط نباید به مصرف داروهای مختلف اکتفا کنند. لازم است، با رعایت رژیم غذایی صحیح و ورزش، خود را در جاده سلامتی قرار دهند. با این حال در برخی موارد استفاده از داروهایی مانند متفوربایوکس نیز لازم است.
عوارض جانبی متفوربایوکس
مهمترین عوارض جانبی ناشی از متفورین بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال( معمولاً زودگذر)، اسید لاکتیک( قطع درمان لازم می باشد) و کاهش جذب ویتامین B12 می باشند.
تداخلات دارویی متفوربایوکس
سایمتیدین، آمیلوراید، بلوک کننده های کانال کلسیم، دیگوکسین، مرفین، پروکائین آمید، کینین، رانیتیدین، تریامترن، تری متوپریم و وانکومایسین که توسط انتقال توبولار کلیوی دفع می شوند، غلظت پلاسمایی مت فورمین را افزایش داده و با کلیرانس کلیوی آن تداخل می کنند.
هشدار ها در رابطه با متفوربایوکس
در افراد مسن به دلیل احتمال وجود بیماری های عروق محیطی و یا اختلال عملکردکلیوی، دارو باید با احتیاط مصرف شود.
در شرایطی مانند اسهال، استفراغ، فلج معده، انسداد روده و دیگر شرایطی که جذب غذا را به تأخیر می اندازد، ممکن است تغییر مقدار مصرف دارو لازم بوده و یا انسولین جایگزین آن شود.
در پرکاری یا کم کاری تیروئید تنظیم مقدار مصرف دارو لازم است.
توصیه های دارویی متفوربایوکس
مصرف متفورین باید به مدت 2 روز قبل از جراحی یا استفاده از مواد حاجب برای آزمایشات پزشکی قطع شود.
در صورت بروز علائم اسیدوز لاکتیک( اسهال، درد و کرامپ های عضلانی، تنفس کوتاه و سریع، خستگی، ضعف و خواب آلودگی) و یا استفراغ سریعاً به پزشک مراجعه شود.
شیوه نگهداری متفوربایوکس
متفورمین را در دمای اتاق و در ظرفی دربسته نگهداری کنید. این دارو نباید در معرض گرما، رطوبت، نور مستقیم خورشید یا در فریزر قرار بگیرد. متفورمین را دور از دسترس کودکان نگه دارید. درباره شیوه نگهداری قرصی که دیگر مصرف نمی کنید هم با پزشک مشورت کنید.