عوارض آمینوسالیسیلیک اسید

این دارو، همراه با سایرداروهای ضد سل، به عنوان جایگزین داروهای انتخاب اول در درمان سل مقاوم به این داروهای مصرف می شود.

این دارو شبیه پارا آمینو بنزوئیک اسید( PABA ) است و دارای باکتریواستاتیک می باشد. به نظر می رسد این دارو به طور رقابتی ساخت اسید فولیک را متوقف می سازد.

این دارو به خوبی از مجرای گوارش جذب می شود و به آسانی در مایعات بدن انتشار می یابد. متابولیسم این دارو کبدی است ونیمه عمر آن 45-60 دقیقه می باشد که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 23 ساعت افزایش یابد . اوج غلظت سرمی دارو یک الی 2 ساعت پس از مصرف به دست می آ ید . دفع این دارو عمدتاً کلیوی است .

لرز، تب، گلو درد، بثورات جلدی، خستگی یا ضعف غیر عادی، خارش، درد در ناحیه کمر، درد یا سوزش هنگام دفع ادرار، اسهال ودرد معده از عوارض شایع این دارو هستند.

مصرف همزمان این دارو با سایر سالیسیلات ها ( به ویژه PABA ) توصیه نمی شود. این دارو ممکن است جذب ریفامپین و ویتامین B12 را مختل کند.

سدیم آمینوسالیسیلات در موارد زیر با احتیاط فراوان مصرف می شود : نارسایی احتقانی قلب، عیب کار کلیه، عیب کار کبد، زخم معده وکمبود G6PD.

1- برای کاهش عوارض گوارشی، می توان این دارورا با غذا مصرف نمود.
2- توصیه می شود بین مصرف این دارو و ریفامپین حداقل 6 ساعت فاصله باشد.
3- در طول درمان با این دارو مصرف ویتامین B12 توصیه می شود.